يکي از ويژگي هاي ايراني ها اين است که دعواها و اختلافات شخصي که به طور طبيعي وجود داره را بر هر چيزي از جمله کار جمعي ترجيح مي دهند؛ مثلا اگر با يک نفر اختلاف دارند ولي توي يک کار گروهي با همون آدم هم راي هستند؛ اون اختلافات باعث مي شه که سنگ اندازي کنند يا راي مخالف بدهند؛ اين اخلاق خارج از کشور و داخل کشور هم ندارند حتي شايد در اينجا بدتر هم باشد. شما اين وضع را هم در جمع سران حاکميت مي بينيد و هم در اپوزيسيون. خودم هم در خيلي مواقع البته مستثنا نيستم.