Sunday, April 17, 2005

Presidential Election(12)


آقا شاکي نشويد که چرا اينقدر من سياسي مي نويسم ولي اين انتخابات از ديد من بسيار حساس و سرنوشت ساز است. يکي از نکات جالب در اين انتخابات اين است که نيروهاي سياسي متحدين سنتي را کنار گذاشته اند و با گروههايي که نظرات مشترک سياسي دارند نزديک شده اند. نمونه قضيه هم دوري مشارکت از کروبي و نزديکي آنها با دکتر يزدي و نهضت آزاديست. از طرف ديگه دکتر يزدي پيشنهاد تشکيل جبهه فراگير دمکراسي خواهي را تکرار کرد و گفت که اگر همچين جبهه اي تشکيل بشود ممکن است همه از يک کانديدا حمايت کنند(معين) ...در ضمن اين را هم اضافه کنم که يکي از دلايل راي دادن من به معين همين واقع بيني است؛ توي ديدار با روزنامه نگاران محمدرضا خاتمی معاون اول آقای معين، طی سخنرانی گفت: "اگر رئيس‌ جمهور از ما باشد، بعضاً گاهی می ‌ترسيم، گاهی هم عقب‌ نشينی می ‌کنيم و گاهی هم شکست می‌ خوريم، شايد نتوانيم هيچ روزنامه ‌نگاری را آزاد کنيم، اينها واقعيت کشور ماست ولی می‌ توانيم ادعا کنيم تمام تلاش خود را در تحقق آرمانهای خود انجام می ‌دهيم . شايد نتوانيم امنيت روانی و جانی خبرنگاران را تأمين کنيم اما دولت اين اختيار را دارد که امنيت شغلی خبرنگاران را مورد توجه و دفاع قرار دهد"خلاصه روزهاي پر التهابي را پيش رو داريم