بابا آخه چه اشکالي داره آدم بگه من اشتباه کردم ببخشيد؟ باور کنيد اين طرف دنيا همه سياستمدارها خيلي راحت مي پذيرند که يک روندي يا تصميمي اشتباه بوده و هيچي هم ازشون کم نميشه. اين مصاحبه دکتر معين را با توسعه ببينيد؛ حالا کاري با جوابهاي تکراري ندارم ولي آخه مگر دکتر معين شک داره که صدها انتصاب غلط توي تاريخ ۱۰۰سال اخير صورت گرفته؟ چه اشکالي داره در جواب اين پرسش که آيا شما در سن ۳۰سالگي شايسته ترين فرد بوديد براي رياست دانشگاه ؟ آدم بپذيره که حتما شايسته تر از من هم بوده اند. همين چيزهاي کوچيک باعث مي شه کفه ترازو به نفع کساني که مخالف راي دادن هستند و همه اش ميگويند اينها سر و ته يک کرباسند؛ سنگين بشه. نمونه اش همين ديشب که با چند تا از دوستاي نزديک حرف مي زديم و همشون مي پرسيدند که اگر اشتباهاتي به اين سادگي را نمي پذيرند؛ پس فرق اينها با اونطرفي ها چيه؟